متیل آمینها و اتیل آمینها برای اولین بار در سال ۱۸۴۹ توسط Charles Adolphe Wurts از طریق هیدرولیز آیزو سیاناتهای آلکیل (Alkyl Isocyanates)، تری آکیل سیانریت (Trialkyl Cyanurate) و آلکیل اوره (Alkyl Urea)، بصورت آزمایشگاهی ساخته شده و سپس در سال ۱۸۸۴ بصورت صنعتی با ترکیب آمونیاک و متانول در بستر کلرید روی (Zinc Chloride) تولید گردید. همچنین در سال ۱۹۰۹ نیز نخستین فرآیند آمینه سازی الکل در فاز گازی انجام پذیرفته است.
در سال ۱۹۲۰ اولین تولیدات متیل آمینها بصورت تجاری روانه بازار گردید که از این محصولات در صنعت دباغی پوست و چرم سازی بعنوان یک حلال جهت از بین بردن موی حیوانات استفاده میگردید. ( ابتدا در ایندیانای امریکا (Indiana USA) و سپس لئونا آلمان (Leuna Germany) و ایالت ویرجینیای آمریکا (Virginia USA) از این محصول استفاده گردیده است). در آن زمان طی یک فرآیند فشار بالا (high-Pressure) با تماس آمونیاک و متانول و حضور کاتالیست خشک شده (Silica-alumina) و در ادامه با انجام فرآیند جداسازی این محصولات تولید میگردید که پس از گذشت چند دهه و در سال ۱۹۶۰، فشار سیالات حین واکنش تا ۲ و ۳ مگاپاسکال (MPa) کاهش یافت که این امر منجر به بهبود و کنترل واکنش این مواد در تجهیزات فرآیندی گردید. همچنین میتوان این محصول را با استفاده از راکتورهای بستر ثابت بصورت مدارم (continues) از ترکیب CO2، H2 و NH3 در بستر Cu/Al2O3 تولید نمود.
